تهران- ایرنا- کنگره هزاره فردوسی نخستین و مهمترین اجتماع بزرگ علمی و فرهنگی در ایران بود که کانون توجه روشنفکران، نخبگان سیاسی و ادیبان به فردوسی و شاهنامه قرار گرفت. بررسی خاطرات و یادداشتهای بازمانده از ادبا و فضلای معاصر نه تنها نمایانگر پیوندی عمیق میان ملت و شاهنامه است بلکه دلبستگیِ به این متون ادبی را نیز به ذهن متبادر می سازد.